بیماری شقاق مقعدی چیست؟

بیماری شقاق یا فیشر آنال یکی از عارضه هایی می باشد که نوعی زخم مقعدی به شمار می آید. عارضه شقاق می تواند یک پارگی کوچک در بافت رکتوم ایجاد کند و باعث درد شدید، سوزش و خونریزی در هنگام اجابت مزاج شود. 

خون خارج شده از این زخم به رنگ قرمز روشن است و معمولاً روی دستمال توالتی که برای تمیز کردن پس از استفاده از حمام استفاده می شود، دیده می شود. خون قرمز تیره یا قهوه ای ممکن است نشان دهنده وضعیت جدی تری باشد و پزشک در موارد حساس عمل جراحی شقاق را توصیه می کند.

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1540811

درمان شقاق با روشهای عمل جراحی

اگر اقداماتی را برای نرم نگه داشتن مدفوع خود انجام دهید، مانند افزایش مصرف فیبر و مایعات، اغلب در عرض چند هفته زخم شقاق شما بهبود می یابد. خیساندن در آب گرم به مدت 10 تا 20 دقیقه چندین بار در روز، به ویژه پس از اجابت مزاج، می تواند به شل شدن اسفنکترها و ترمیم زودتر کمک کند.

ولی اگر شقاق مزمن مقعدی داشته باشید که به درمان های دیگر مقاوم بوده و جواب نمی دهد یا اگر علائم شما شدید باشد، پزشک ممکن است یکی از روش های جراحی و لیزر را توصیه کند.

فیشرکتومی

فیشرکتومی همان روش جراحی می باشد که اکثر اوقات برای اثربخشی بالا همراه با تزریق بوتاکس به عضلات اسفنکتر انجام می شود. این راه درمانی؛ پوست مقعد که آسیب دیده جدا می شود تا روند ترمیم سریع تر اتفاق بیفتد.

اسفنکتروتومی

یکی از رایج ترین روش های مورد استفاده، اسفنکتروتومی داخلی جانبی یا همان لترال است. در حالی که این جراحی را می توان تحت بی حسی موضعی انجام داد، اما بیشتر اوقات از بیهوشی عمومی استفاده می شود. 

این یک عمل جراحی کوتاه و نسبتاً ساده است که معمولاً تحت بیهوشی عمومی بر اساس یک بیمار روزانه انجام می شود. این بدان معناست که شما در حین انجام عمل خواب خواهید بود، اما معمولاً مجبور نیستید شب را در بیمارستان بگذرانید.

فلپ ادونس منت

فلپ ادونس منت یا همان پیشرفته روشی بوده که در حقیقت در صورت عدم داشتن امکانات برای انجام عمل های بالا استفاده می شود. در این روش جراح قسمتی از پوست سالم را به بافت آسیب دیده مقعد پیوند می زند. فلپ پیشرفته معمولا بازدهی قطعی ندارد.

این روش ممکن است برای درمان شقاق طولانی مدت (مزمن) مقعد ناشی از بارداری یا آسیب به کانال مقعد توصیه شود.

 

 

لیزر شقاق

لیزر درمانی یکی از جدیدترین روش ها برای درمان اکثر بیماری ها و مشکلات پوستی بوده که توسط متخصص پوست یا جراح عمومی در کلینیک های کاملا بهداشتی به صورت سرپایی انجام می شود. با این وجود که درمان شقاق با لیزر هم زیر مجموعه روشهای جراحی میباشد، ولی به دلیل سهولت در انجام، دوره نقاهت کوتاه مدت و نداشتن درد، عوارض و بیهوشی برای مریض به عنوان درمان بدون جراحی شناخته می شود.

روشهای دارویی

از بین روشهای دارویی تاثیر برخی از پماد ها روی زخم در مرحله اولیه پاسخدهی مثبتی دارند. دو نمونه از این پماد ها شامل موارد زیر هستند:

• استفاده از نیتروگلیسیرین خارجی (Rectiv)، برای کمک به افزایش جریان خون در شقاق و بهبودی و کمک به شل شدن اسفنکتر مقعد. ...
• کرم های بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین هیدروکلراید (Xylocaine) ممکن است برای تسکین درد مفید باشند.

برخی دیگر از روشهای دارویی برای درمان این بیماری عبارتند از:

• تزریق سم بوتولینوم یا همان بوتاکس نوع A ، برای فلج کردن عضله اسفنکتر مقعد و رفع اسپاسم.
• داروهای فشار خون، مانند نیفدیپین خوراکی (پروکاردیا) یا دیلتیازم (کاردیزم) می توانند به شل شدن اسفنکتر مقعدی کمک کنند. این داروها ممکن است به صورت خوراکی مصرف شوند یا به صورت خارجی استفاده شوند و ممکن است زمانی که نیتروگلیسیرین موثر نیست یا عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند، استفاده شوند.

علایم و نشانه های بیماری

از روی برخی علایم می توان به مبتلا بودن یا نبودن به این بیماری پی برد. که عبارتند از:

• احساس خروج ترشحات لزج و خیس بودن همیشگی لباس زیر
• خارش و سوزش در صورت تعریق یا نشستن
• درد تیز و خونریزی از زخم زمان فشار آمدن و دفع مدفوع سفت

شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟ علائم و تشخیص بیماری شقاق

بیماری شقاق مقعدی یک شکاف یا ترک باریک در پوست دیواره ی مقعد و مخاط اطراف آن است که در نیمه ی تحتانی مقعد رخ می دهد. از آنجایی که در این قسمت تمرکز گیرنده های عصبی بسیار بالاست در صورت بروز هر نوع از هم گسیختگی بافتی و آسیب می تواند درد بسیار زیادی به وجود بیاید که گاهی خارج از تحمل فرد است.

این عارضه در بیشتر مواقع با درد و خونریزی همراه است و به همین علت بیماران آن را با بیماری بواسیر اشتباه می گیرند در حالی که علائم و علت ایجاد این بیماری با بیماری بواسیر کاملا متفاوت است.

از آنجا که بیماری شقاق مقعدی بسیار رایج است، بعضی از افراد هر چند وقت یک بار به آن دچار می شوند. این زخم گاهی به خودی از بین می رود ولی اگر فردی دچار یبوست مزمن باشد شکاف شقاق در داخل کانال رکتوم ایجاد می شود و بسیار دردناک است.

در این مقاله با ما همراه باشید تا این بیماری را بهتر و بیشتر بشناسید.

علت بوجود آمدن شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟

علت شقاق

دلایل زیادی در ایجاد شقاق مقعدی دخیل هستند و وجه اشتراک تمامی آنها ایجاد ضربه و فشار بیش از اندازه در ناحیه ی مقعد است. یبوست یکی از مهم ترین دلایل ایجاد این عارضه است.خروج مدفوع سخت و سفت می تواند دیواره ها و پوست ناحیه ی مقعد را به هنگام اجابت مزاج به شدت خراش دهد و دچار آسیب های متعددی کند.

در یک نگاه کلی انواع بیماری های مقعدی از جمله شقاق ارتباط معناداری با نوع تغذیه و سبک زندگی افراد دارند و از آن تبعیت می کنند.

از مهم ترین دلایل ایجاد فیشر مقعدی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• یبوست
• اسهال مزمن
• عادت به تمیز کردن مقعد با دستمال زبر و خشن
• رابطه ی جنسی مقعدی
• تنگی بیش از حد عضلات دریچه ی مقعد
• سرطان راست روده
• کرون روده
• بارداری
• زایمان سخت
• خاراندن بیش از حد مقعد در مواقع ابتلا به انگل ها و بیماری های پوستی

همچنین در موارد ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:

• سرطان مقعدی
• بیماری اچ آی وی HIV
• بیماری سل
• سیفلیس
• هرپس سیمپلکس

علائم شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟

شقاق مقعدی نشانه های بارز و مشخصی دارد و به راحتی می توان به وجود آن پی برد. فقط ذکر یک نکته ی اساسی در این میان مهم و ضروری به نظر می رسد و آن این است که برخی از علائم و نشانه های شقاق مانند خونریزی با علائم و نشانه های برخی بیماری های گوارشی خطرناک از جمله سرطان روده مشابه است از این رو در صورت مشاهده ی هر گونه علامتی مشابه با علائم زیر بهتر است که برای بررسی دقیق تر به پزشک متخصص شقاق مراجعه کنید.

از مهم ترین علائم شقاق مقعدی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس درد در ناحیه ی مقعد به صورت متناوب و مستمر
• شروع درد که به هنگام دفع مدفوع آغاز می شود و پس از آن افزایش می یابد.
• خونریزی از ناحیه ی مقعد
• وجود یک زائده ی کوچک یا نشانه بر روی پوست اطراف مقعد
• سوزش و خارش ناحیه ی مقعد
• وجود ترک یا شکاف قابل مشاهده در اطراف ناحیه ی مقعد
• سرخی مقعد
• خروج ترشحات چرک آلود از ناحیه ی ترک
• تب که ناشی از عفونت است.
• تورم و التهاب در ناحیه ی مقعد

منبع: https://cliniczarei.com/fissure/

علائم شقاق مقعدی چیست و چگونه درمان می شود؟

آیا می دانستید که تقریباً ۱۰ درصد از افراد در طول زندگی خود به بیماری شقاق مقعدی مبتلا می شوند و در بعضی موارد هم ممکن است علت آن ناشناخته باشد؟ ولی در اکثر اوقات شقاق از یبوست مزمن یا رابطه جنسی از پشت نشات می گیرد. حتی ممکن است در مواردی با بیماری بواسیر یا هموروئید نیز اشتباه گرفته شود زیرا هر دو تقریبا علائم مشابهی دارند ولی به طور کل بیماری شقاق با هموروئید تفاوت دارد.

در این مقاله تصمیم داریم علائم، علت، روشهای تشخیص و درمان این بیماری را مورد بررسی قرار دهیم.

بیماری شقاق چیست؟

شقاق مقعدی یک پارگی یا شکاف است که در پوشش مجرای اسفنکتر داخلی و خارجی مقعد، به شکل یک بریدگی ایجاد شده و ممکن است از بیرون به داخل کانال رکتوم امتداد یابد.

این عارضه می تواند باعث به وجود آمدن درد در حین و بعد از اجابت مزاج شود که گاهی به دنبال آن خون به رنگ قرمز روشن در مدفوع مشاهده می شود.

بیشتر زخم های شقاق مقعدی کمتر از یک سانتی متر عرض دارند، اما از آنجا که مقعد قسمت بسیار حساس بدن است، درد در این ناحیه می تواند بسیار شدید و اذیت کننده باشد، حتی اگر عامل آن تنها یک پارگی کوچک باشد.

علت شقاق مقعدی در زنان، مردان و کودکان

شقاق مقعدی ممکن است بنا به دلایل مختلفی ایجاد شود. از جمله:

• یبوست: مدفوع بزرگ و سفت به گونه ای بوده که ممکن است به پوست حساس دریچه فشار زیادی وارد کند. در نتیجه موجب زخم مقعد یا گوشت های اضافه شود.
• اسهال: اسهال مکرر ناحیه رکتوم را حساس کرده و منجر به سوزش یا خارش می شود. این عارضه به مرور زمان شقاق را ایجاد می کند.
• اسپاسم عضلانی: متخصصان معتقدند که اسپاسم عضلانی اسفنکتر مقعد ممکن است خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهد. اسپاسم یک حرکت کوتاه و خودکار عضلانی است که در آن عضله های باسن می توانند ناگهان سفت شوند. اسپاسم عضلانی ممکن است روند بهبود زخم را به تعویق بیندازد.
• بارداری و زایمان: زنان باردار در اواخر بارداری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شقاق مقعدی هستند. همچنین قسمتی از پوست مقعد ممکن است در هنگام زایمان پاره شود.
• بیماری یا عفونت های مقاربتی: بیماری‌های مقاربتی با خطر بالاتر ابتلا به شقاق مقعدی ارتباط مستقیمی دارند. به عنوان مثال می توان به سیفلیس، ویروس HIV ،(ویروس پاپیلومای انسانی) HPV ، تبخال و کلامیدیا اشاره کرد.
• بیماری های زمینه ای: برخی از شرایط زمینه ای مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و سایر بیماری های التهابی روده ممکن است باعث ایجاد زخم در ناحیه مقعد شوند.
• رابطه جنسی مقعدی: اگر رابطه از پشت بدون محافظ و مواد روان کننده اتفاق بیفتد، ممکن است منجر به زخم شقاق شود.

علائم و نشانه های بیماری چگونه نمایان می شوند؟

درست است که در بدن هر شخص ممکن است با علائم متفاوتی ظاهر شود ولی به طور کلی علائم و نشانه های اصلی شقاق مقعدی عبارتند از:

• درد بخصوص هنگام دفع مدفوع: زمان اجابت مزاج، فرد درد تیزی را حس می کند و پس از آن ممکن است احساس سوزش عمیق طولانی تری داشته باشد. ترس از درد ممکن است برخی از بیماران را از رفتن به توالت منصرف کند و خطر یبوست را افزایش دهد.
• تاخیر در رفتن به دستشویی: این مورد می‌تواند درد و شقاق را بدتر کند، زیرا مدفوع سفت‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. برخی از افراد ممکن است وقتی خود را با دستمال توالت تمیز می کنند، درد شدیدی را تجربه کنند.
• خونریزی: از آنجا که خون تازه است، قرمز روشن خواهد بود، ممکن است روی مدفوع یا دستمال توالت دیده شود. همینطور شقاق مقعدی در نوزادان معمولاً خونریزی می کند.
• خارش در ناحیه مقعد: این احساس ممکن است متناوب یا مداوم باشد.
• سوزش ادرار: ناراحتی هنگام ادرار کردن کمتر شایع است. اما برخی از بیماران ممکن است دفعات بیشتری ادرار کنند.

شقاق مقعدی چند نوع دارد؟

در پزشکی این عارضه در دو دسته قرار می گیرد:

• شقاق مقعدی که کمتر از ۶ هفته طول بکشد، شقاق مقعدی حاد نامیده می شود که زخم آن سطحی تر بوده و معمولا عمق زیادی ندارد. این مورد می تواند خود به خود بهبود پیدا کند.
• شقاق مزمن مقعد علائمی بیش از ۶ هفته دارد که نسبتا زخمی عمیق بوده و خودبه خود درمان نمی شود. در نتیجه فرد حتما باید به پزشک متخصص گوارش یا جراح عمومی مراجعه کند.

شقاق مقعد حاد معمولا علت قابل شناسایی ندارد، در حالی که شقاق مقعدی مزمن علت قابل شناسایی دارد.

روش تشخیص و معاینه

پزشک معمولاً پس از معاینه فیزیکی ناحیه نشیمنگاه می‌تواند شقاق مقعدی را تشخیص دهد. اگر چیزی قابل مشاهده نباشد، پزشک با فشاری ملایم به ناحیه مقعد متوجه ابتلا فرد به عارضه می شود. زیرا در صورت وجود شقاق مقعدی اغلب منجر به درد می شود.

همچنین روش های زیر برای زخم های داخل کانال رکتوم به کار برده می شوند:

معاینه رکتوم

این معاینه شامل قرار دادن یک انگشت همراه دستکش یا ابزاری کوچک داخل رکتوم است. اما معمولاً پزشک این کار را انجام نمی دهد زیرا ممکن است باعث درد بیش از حد شود. متخصص ممکن است قبل از معاینه رکتوم از بی حسی موضعی در ناحیه مورد نظر استفاده کند.

همچنین اگر پزشک مشکوک باشد که ممکن است خطر جدی وجود داشته باشد، بیمار به متخصص ارجاع داده می شود.

 علائم شقاق مقعدی چیست و چگونه درمان می شود؟