حتما برایتان پیش آمده که در نواحی مختلف بدنتان مو در زیر پوست باقی بماند و باعث ایجاد جوش و حتی عفونت شود که معمولا بعد از مدتی خود به خود از بین می رود و مشکل خاصی به وجود نمیآورد.
اما در مورد کیست مویی مقعدی یا سینوس پیلونیدال اینطور نیست. کیست مویی نوعی بیماری است که روی دنبالچه و دقیقا در بالای خط باسن ایجاد می شود.
برگشتن مو به داخل پوست در این ناحیه، یک سوراخ یا حفره در زیر پوست ایجاد می کند که پر از عفونت، مو و مواد زائد است و در نهایت منجر به آبسه می شود.
زمانی که عفونت پیشرفت کند، این مجراهای ایجاد شده به سطح پوست مقعد راه پیدا میکنند و شما سوراخ هایی در روی پوست مقعد مشاهده می کنید که ترشحات و عفونت از آن خارج می شود.
برای درمان این بیماری لازم است تا عفونت و زائده های ایجاد شده در زیر پوست بطور کامل تخلیه و درمان شوند. معمولا مردان جوان و افراد پر مو بیشتر به کیست مویی دچار میشوند اما هنوز علت دقیق ابتلا به این عارضه شناخته نشده است.
چرا بیماران به موقع مراجعه نمیکنند؟
یکی از دلایلی که باعث پیشرفت عفونت بیماری و سخت شدن روند درمان آن میشود، عدم مراجعه به موقع برای درمان کیست مویی است. بیماران به دلایل مختلفی مثل نداشتن آگاهی در مورد این بیماری، ترس از جراحی، هزینه عمل کیست مویی و عواملی از این دست مراجعه به پزشک را به تاخیر میاندازند.
همچنین بسیاری از بیماران سعی به خود درمانی و برطرف کردن کیست پیلونیدال با استفاده از داروهای آنتی بیوتیک یا روش های خانگی دارند که معمولا هم بی نتیجه است. این روش ها فقط می توانند به کاهش موقت علائم بیماری کمک کنند و برای درمان قطعی باید عمل جراحی و لیزر کیست مویی را انتخاب کنید.
تا انتهای این مقاله با ما باشید تا به بررسی جامع این بیماری و روش های درمان آن بپردازیم:
علائم کیست مویی چیست؟
شدت علائم کیست مویی با توجه به اینکه عارضه حاد یا مزمن است می تواند تغییر کند. اما شایع ترین نشانه های این بیماری به شرح زیر است:
- ایجاد برآمدگی در بالای مقعد که به لمس حساس است
- تورم و قرمزی این ناحیه
- درد و التهاب
- خروج ترشحات و چرک
- تب
چگونه بفهمیم دچار این عارضه شدیم؟
کیست مویی در مراحل ابتدایی و قبل از اینکه عفونت آن پیشرفت کند ممکن است بدون علائم خاصی باشد و یا بیمار فقط یک یا دو مورد از علائم بالا را تجربه کند.
بنابراین اگر مدت زمان زیادی را می نشینید، پرمو هستید یا اضافه وزن دارید، لباس های تنگ می پوشید و غیره، در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا به دکتر متخصص مراجعه کنید و احتمال ابتلا به کیست مویی را بررسی کنید.
به چه دکتری مراجعه کنیم؟
انتخاب پزشک ماهر که تجربه کافی در زمینه درمان این عارضه را داشته باشد بخش مهمی از درمان است. بنابراین حتما قبل از انتخاب دکتر، سوابق درمان های موفق او را بررسی کنید. مراجعه به یک متخصص جراح عمومی که بطور تخصصی در این زمینه فعالیت می کند انتخاب مناسبی است.
برای مراجعه به بهترین دکتر متخصص کیست مویی در تهران، کلینیک پایتخت را به شما پیشنهاد می دهیم که طبق نظرسنجی ها توانسته بیش از 90 درصد رضایت مراجعین را جلب کند.
دکتر بعد از معاینه و بررسی ناحیه بیماری، در صورت لزوم انجام یکسری از آزمایشات را تجویز می کند و بهترین روش درمان را به بیماری پیشنهاد می دهد.
معمولا این بیماری با معاینه بالینی قابل تشخیص است اما گاهی برای تشخیص قطعی و دیدن مسیر سینوس باید آزمایشاتی مثل سونوگرافی یا اسکن انجام شود که طبق نظر پزشک تجویز می شود.
جراحی کیست مویی
عمل جراحی کیست مویی با دو روش باز و بسته و با بیهوشی انجام می شود. اگر پزشک روش جراحی را پیشنهاد کند معمولا بیمار باید از یک روز قبل در بیمارستان بستری شود.
در روش جراحی باز پزشک با استفاده از تیغ جراحی روی سینوس برش ایجاد می کند و عفونت آن را تخلیه می کند. عفونت این بیماری هر چقدر بیشتر پیشرفت کرده و فضای بیشتری را درگیر کرده باشد، برشی که ایجاد می شود بزرگتر است.
بعد از حذف کامل کیست مویی، زخم آن بدون اینکه بخیه زده شود بصورت باز باقی می ماند و داخل آن با پانسمان پر می شود. دوران نقاهت و بهبودی بعد از این عمل حدودا 2 ماه است و تعویض پانسمان و رسیدگی به زخم حاصل از عمل باید در این مدت انجام شود.
معمولا پزشکانی که تخصص کافی در زمینه جراحی بسته کیست مویی یا لیزر این عارضه را ندارند از روش باز استفاده می کنند. در روش جراحی بسته، بعد از اینکه سینوس بطور کامل حذف شد زخم با بخیه بسته می شود و به همین دلیل به آن جراحی بسته کیست مویی گفته می شود.
مراقبت های بعد عمل
هر دو این روش ها به انجام مراقبت های بعد عمل و پانسمان احتیاج دارند:
- پانسمان کیست مویی که در روز های اول نمی تواند توسط خود بیمار انجام شود و باید برای انجام آن به پزشک مراجعه کنید یا شخص دیگری آن را انجام دهد
- مصرف داروهای آنتی بیوتیک و مسکن طبق دستور پزشک برای پیشگیری از عفونت و درد این بیماری
- پرهیز از انجام هر کاری که در ناحیه عمل فشار ایجاد می کند
- استفاده از توالت فرنگی و بالش دوناتی برای نشستن
- شستشوی زخم و تعویض به موقع به موقع پانسمان
- عدم استفاده از شوینده های عطری