بسیاری از افراد مبتلا به عفونت هرگز علائمی از تبخال تجربه نمی کنند. اگر متوجه نشانه هایی در قسمت های مختلف از بدن خود شدید، بسته به اینکه اولین شیوع تبخال خود را داشته باشید یا برای چندمین به آن مبتلا می شوید، آنها را متفاوت تجربه خواهید کرد. علائم عود کننده معمولاً خفیف تر از علائمی هستند که سری اول به آنها مبتلا شدید. علائم با شیوع های بعدی طولانی نمی شوند. برخی دیگر ممکن است تا چهار یا پنج بار در سال شیوع داشته باشند.
افرادی که علائم تبخال دارند ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
- زخم شدن اطراف لب، دهان یا زبان. این زخم ها ممکن است پوسته پوسته یا شبیه تاول های پر از مایع به نظر برسند.
- زخم در ناحیه تناسلی یا اطراف مقعد آنها.
- گزگز، خارش یا سوزش.
- تب، غدد لنفاوی متورم یا درد عضلانی.
- درد، سوزش و خون در ادرار.
روش انتقال تبخال تناسلی
دلیل ابتلا به تبخال دهان یا HSV-1 می تواند با فردی باشد که از طریق روشهای زیر به این ویروس مبتلا است:
- بوسیدن.
- لمس کردن پوست فرد در نزدیکی دهان
- اشتراک ظروف غذا، بالم لب یا تیغ اصلاح.
- اگر از کسی که تبخال دارد رابطه دهانی دریافت می کنید، ممکن است عفونت تبخال را به اندام تناسلی شما منتقل کند.
روش انتقال و ابتلا به HSV-2 شامل موارد زیر می باشد:
- مقاربت مقعدی، واژینال-آلت تناسلی و واژن-واژن.
- رابطه جنسی دهانی با فردی که آلوده است.
- تماس پوست به پوست بدون انزال.
- لمس زخم های باز، از جمله در هنگام شیردهی.
- زایمان توسط مادر یا والدین بارداری که عفونت فعال دارند.
شما نمی توانید تبخال تناسلی را از اشیایی مانند توالت فرنگی بگیرید. اما می توانید تبخال تناسلی را از طریق اسباب بازی های جنسی مشترک منتقل کنید. (برای ایمن ماندن، اسباب بازی های جنسی را قبل و بعد از استفاده از آنها بشویید و آنها را به اشتراک نگذارید. اگر این کار را می کنید، آنها را با کاندوم محافظت کنید.)
